martes, 28 de febrero de 2012

Bizcochear



Con plátano y a lo loco.


Tras mi vuelta y con mi SD card mental colmada de buenos momentos, -suficientes, espero, para aguantar otros 6 meses o, aún mejor, para darnos cuenta de que tenemos que juntarnos más-, los pies doloridos, síndrome de abstinencia cervecetapil, Devendra Banhart sonando repetidamente en mi cabeza (y en mi ordenador) y mi cerebro lleno de humor negro y/o absurdo sin nadie que lo entienda, veo que ya todo son recuerdos. Y nunca he tenido muy claro si los recuerdos, por buenos que sean, son buenos o malos. 







Suelo ser de las que sufren "depresión postvacacional" y había que atajarla antes de que apareciese y convertir mi vuelta en un nuevo "Chachituesday".

No soy nada cocinitas. Casi nunca se ha quejado nadie de mis comidas -digo "casi" porque UNA vez hice unos garbanzos incomestibles, que llevan persiguiéndome años y años y parece que lo harán forever long-, pero eso es todo. Cocino para comer, punto.
Por eso me da mucha envidia la gente que disfruta cocinar, ¡¡quiero que a mí también me guste!! ¿Se puede querer que te guste algo?
Pero hoy ha sido diferente. Me he empeñado en que quería hacer un bizcocho. No había levadura y no, no era de esos días en los que te apetece bajar a buscarla. Tendría que olvidarme de ese perfecto bizcocho humeante, increiblemente hinchado, sin hundir por el centro, dorado y perfectamente desmoldable que iba a hacer (como sólo me lo estaba imaginando podía ser todo lo irreal que yo quisiera...) y entonces ¡tachán! entro aquí y decido que mi próximo postre ideal iba a ser ¡¡arroz con leche!! (tiene además un alto componente sentimental, así que cumpliría doble objetivo)
Y cuando estaba ya todo en marcha... ¿qué es eso? ¿un sobre de levadura? ¿ahora? Y el objetivo ha sido triple. Arroz con leche y ¡¡bizcocho con plátano!! Que, sorprendentemente, ha salido increiblemente hinchado, sin hundir por el centro, dorado y pronto descubriré su perfecta desmoldabilidad.




¡¡Dulce Chachituesday a todos!! Yo, aún estoy sorprendida de la buena pinta que tienen, los dos, mirándome con carita de "cómeme" desde la mesa de la cocina donde están enfriándose, y más aún teniendo en cuenta mi genial técnica llamada por los expertos: "A ojo de buen cubero"



Y a mí, también perfectísimo, arroz con leche, cuya receta he cambiado un poco respecto a la original, hasta le he rallado yo misma la canela :)






13 comentarios:

  1. Te puedes creer q el blogger este te habia sacado de mi lista de blog a seguir!!!! Y un día digo y patri ya no publica???? Pero no te preocupes soy como tu bizcocho YO subire tambien sin levadura!!! Tia mañana me pongo a leer todo lo q me he perdido, granada?? Guau!!

    ResponderEliminar
  2. Ummmm
    que bueno, me han entrado ganas de comer algo dulce.
    BESOSSS

    ResponderEliminar
  3. Sí, Itziar estaba hoy con el arroz con leche..mira,al final,hoy, dos exquisiteces...Has ido a Granada con Sierra Nevada nevada...valga la redundancia...Así es doblemente bonita..espero que esas exquisiteces te hayan hecho olvidar un poco el síndrome postvacacional..Ánimo!

    ResponderEliminar
  4. Carai tu!!! Una tarda ben dolça!! A veure què tal t'haurà quedat, i si en queda a La Piscifactoria no et farem pas un lleig.
    Jo no he fet mai cap pastís de plantan. Ho hauria de provar. Ja he fet de poma, pressec, taronja, pastanaga... però mai de platan!

    Entre setmana no tinc temps de fer pastissos (maleïda pedia), però porto dos caps de setmana fent pastissos! Mmmmmm. Jo cuinar tampoc sóc cap experta, però fer pastissos m'agrada!

    ResponderEliminar
  5. ¡pero buenooo, mírala ella! toda una chef, jajajaja... si es que lo de cocinar es ponerse... que sí, que te lo digo yo. Cuando empiezes a hacer pinitos y veas que te sale todo bien, ya verás como te animas... a mí al menos, me encanta cocinar.
    (oye, por cierto, ya me estás mandando vía mail, la receta de ese bizcocho)
    Ya veo lo bien que has recargado pilas, pillina...
    ¡Qué bien se pasa de vacaciones por Granada! tanto si vas a la montaña, como si estás de visita por la cuidad, ehmm.

    un besico wapi.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ha sido el típico 3,2,1 pero le he añadido un petit suise y unas rodajitas de plátano (y no he llenado los 3 vasitos de harina hasta arriba)
      Aunque, además, acepto que tengo horno nuevo :)

      Eliminar
    2. Pués para no ser una cocinillas te lo montas superguay nena!.Un arroz con leche: que te salga bien que no se pege y que séa comestible tiene tela marinera, y otro tanto el bizcocho de marras, que no te salga bollado o ladeado jeje tambien.

      Entonces felicitarte y que lo disfrutes!.(y no le pones chocolate..?)

      Beos y feliz día.

      Eliminar
  6. Ala! Pues a mi me encanta cocinar! Si me aburro ¡Cocino! Sobretodo postres, tarta 3 chocolates, filloas, galletas, magdalenas, rollitos de canela, tartas de queso, de limón...
    Peeero los bizcochos nunca han sido mi especialidad. ¡Una pena, porque me encantan!

    En tu ausencia también estuve leyendo tu blog (aún no acabé, pero me parece que no me queda mucho :)). Y me gusta un montón el buenrollismo que trasmites!
    Yo aún acabo de arrancar con el mío, que me lo hice hace un tiempo pero tuve un período vago, vago, vago de subir solo fotos o frasecitas... A ver si me quito la pereza de encima!

    Un biquiño enorme!

    B.

    ResponderEliminar
  7. Qué pintónnn!!! yo este finde voy a experimentar con croquetas de pollo.. Si me salen dignas, las enseño en el facebook! jeje.

    *mss bss

    ResponderEliminar
  8. Qué buen finde, no?
    Me encanta la foto de los pies, y la última! Se ve una luz...

    Yo tuve una época pastelera también, y con tu foto me está volviendo a entrar el gusanillo...

    Buon appetito!

    ResponderEliminar
  9. Hola Patri!! Qué belleza de fotos!!!!!!!!!!!! ¿Dónde es? Es hermoso!! Qué bueno que la hayas pasado tan lindo en tu viaje!! A veces viene bien alejarse un poco, juntarse con la gente querida. La distancia siempre alivia las locuras cotidianas. Espero que te haya recargado de fuerzas para volver!
    Te mando muchos besos!!

    ResponderEliminar

¡Requetemuchííííísimas gracias por tu comentario! ☺